هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر مخاطرات ادراک شده در گذران اوقات فراغت بر نشاط اجتماعی گردشگران ورزشی در ایام پاندمی کووید-19 بود. روش پژوهش توصیفی با رویکرد مدل معادلات ساختاری بود. جامعه آماري گردشگران مجموعههای گردشگری ورزشی شهر مشهد بودند که 381 نفر بهروش نمونهگیری هد چکیده کامل
هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر مخاطرات ادراک شده در گذران اوقات فراغت بر نشاط اجتماعی گردشگران ورزشی در ایام پاندمی کووید-19 بود. روش پژوهش توصیفی با رویکرد مدل معادلات ساختاری بود. جامعه آماري گردشگران مجموعههای گردشگری ورزشی شهر مشهد بودند که 381 نفر بهروش نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند. بهمنظور جمعآوری دادهها از دو پرسشنامه مخاطرات ادراک شده اشراقی و همکاران (1396) و نشاط اجتماعی آکسفورد استفاده شد. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه توسط متخصصان تأیید و روایی سازه با استفاده از تحلیل عامل اکتشافی و تأییدی، مورد تأیید قرار گرفت. همچنین پایایی با استفاده از آلفای کرونباخ برای هر دو پرسشنامه بالای 7/0 بهدست آمد. در تجزیهوتحلیل دادهها از آمار توصیفی و آمار استنباطی مانند تی تکنمونهای و مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد که بين میانگین مؤلفههای مخاطرات ادراک شده و نشاط گردشگران با میانگین نظری تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین بین مؤلفههای مخاطرات ادراک شده با نشاط گردشگران در ایام پاندمی کووید- 19 رابطه معناداری وجود داشت. نتایج این پژوهش بر تقویت شاخصهایی از قبیل نظارتی، برنامهریزی، سختافزارها، ایمنی، اطلاعرسانی، سازمانی، روشهای بینالمللی در سیاستگذاریهای گردشگری ورزشی جهت جلوگیری از پیامدهای روانشناختی کووید- 19 و رسیدن به کمال نشاط اجتماعی تأکید دارد.
پرونده مقاله
