گردشگری مذهبی یک از کهن ترین انواع گردشگری میباشد که از دیرباز مورد توجه بشر واقع شده است و از طریق تغییر در کنشهاي متقابل میان انسانها تحولاتی را در کیفیت زندگی و سرمایههای اجتماعی جامعه میزبان ایجاد میکند. این امر به خصوص در نواحی روستایی کشورهاي جهان سوم که مرا چکیده کامل
گردشگری مذهبی یک از کهن ترین انواع گردشگری میباشد که از دیرباز مورد توجه بشر واقع شده است و از طریق تغییر در کنشهاي متقابل میان انسانها تحولاتی را در کیفیت زندگی و سرمایههای اجتماعی جامعه میزبان ایجاد میکند. این امر به خصوص در نواحی روستایی کشورهاي جهان سوم که مراحل اولیه توسعه گردشگري را سپري میکند داراي نمود بیشتري میباشد. بر همین اساس، هدف تحقیق حاضر، بررسی اثرات گردشگري مذهبی بر کیفیت زندگی و سرمایه اجتماعی خانوارهای روستایی در روستای بردی از توابع شهرستان دهلران میباشد. نوع تحقیق کاربردي، روش تحقیق توصیفی و تحلیلی، روش گردآوري اطلاعات کتابخانهاي و میدانی و روش تجزیه و تحلیل اطلاعات به صورت آمار توصیفی و استنباطی (آزمونهای فریدمن و ویلکاکسون) صورت گرفته است. جامعه آماري تحقیق، شامل خانوارهاي روستاي بردی که طبق سرشماري سال 1390، داراي 165 خانوار و 857 نفر جمعیت میباشد، طبق فرمول کوکران تعداد 102 خانوار به عنوان حجم نمونه بهدست آمد. یافتههاي تحقیق نشان میدهد، گردشگري مذهبی در مؤلفه کیفیت زندگی در تمامی ابعاد اعم از اجتماعی، زیست محیطی (در حد بالاتر از متوسط) و اقتصادی، کالبدي (در حد متوسط)، بهبود وضعیت کیفیت زندگی خانوارهاي روستاهاي مورد مطالعه به همراه داشته است، همچنین یافتههاي تحقیق در ارتباط با مؤلفه سرمایه اجتماعی نشان میدهد، بعد از گسترش گردشگري مذهبی در بعد مشارکت اجتماعی، شبکههای اجتماعی و انسجام اجتماعی بهبود داشته، اما در بعد اعتماد اجتماعی، بعد از گسترش گردشگري مذهبی از سطح این بعد کاسته شده است.
پرونده مقاله
گردشگری، پدیدهای چندوجهی است که از گذشته تا به امروز در ابعاد و حوزههای مختلف جامعه جریان دارد. در جامعه مفاهیم اساسیای همچون سرمایه اجتماعی وجود دارند که در پیوند با مفهوم گردشگری میتوانند توسعه و تحول آن را رقم برنند. هدف تحقیق حاضر، دستیابی به الگوی پیوند مفهومی چکیده کامل
گردشگری، پدیدهای چندوجهی است که از گذشته تا به امروز در ابعاد و حوزههای مختلف جامعه جریان دارد. در جامعه مفاهیم اساسیای همچون سرمایه اجتماعی وجود دارند که در پیوند با مفهوم گردشگری میتوانند توسعه و تحول آن را رقم برنند. هدف تحقیق حاضر، دستیابی به الگوی پیوند مفهومی گردشگری و سرمایه اجتماعی در توسعه و تحول جامعه است که با استفاده از روش تحقیق ترکیبی، آن را تدوین مینماید. رویکرد بکار رفته در آن، نسبی متوالی با وزن نابرابر است که در سه فاز کیفی- کیفی- کمّی انجام میشود که به ترتیب از سه روش «مرور سیستماتیک- تحلیل مضمون- دلفی تعدیلشده» استفاده شده است. مطابق با یافتههای تحقیق، در فاز اول با استفاده از روش مرور سیستماتیک، از میان 211 مقاله بررسی شده، تعداد 26 مقاله انگلیسی و فارسی مرتبط شناخته شده و مورد بررسی قرار گرفتند. در فاز دوم- روش تحلیل مضمون- با استفاده از مصاحبه نیمهساختار یافته اطلاعات گردآوری شدند که 67 مضمون اساسی، 26 مضمون سازماندهنده، چهار مضمون فراگیر شناسایی و استخراج شدند. در فاز سوم با استفاده از متد دلفی تعدیلشده، جهت بررسی سطح توافق خبرگان و تأیید اجزای الگو، سه راند دلفی انجام و تمام خبرگان اجزای الگو را مورد بررسی و تایید قرار دادند. از نتایج تحقیق حاضر میتوان به نقش اساسی و سازنده مولفههایی چون «حمایت و پشتیبانی از جامعه، مشارکت در گردشگری، رعایت حقوق شهروندی، تقویت زیرساختهای اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و... جامعه» اشاره کرد که موجب ایجاد پیوند و ارتباط دو مقولهی مهم گردشگری و سرمایه اجتماعی شدهاند که میتوانند موجبات توسعه و تحول جامعه را فراهم سازند.
پرونده مقاله