این مقاله میکوشد با توجه به سیاست¬های گردشگری برنامۀ پنج¬ساله پنجم توسعۀ اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور و سیاست¬های گردشگری مذکور در سند چشم¬انداز 1404، چارچوبی برای تدوین سیاست¬های گردشگری جمهوری اسلامی ایران معرفی کند. برای این کار از خبرگان گردشگری (مشتمل بر جامعه د چکیده کامل
این مقاله میکوشد با توجه به سیاست¬های گردشگری برنامۀ پنج¬ساله پنجم توسعۀ اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور و سیاست¬های گردشگری مذکور در سند چشم¬انداز 1404، چارچوبی برای تدوین سیاست¬های گردشگری جمهوری اسلامی ایران معرفی کند. برای این کار از خبرگان گردشگری (مشتمل بر جامعه دانشگاهی مرتبط با موضوع، کارشناسان ارشد سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری) در قالب پرسش‌نامه‌ای متشکل از 15 سوال با طیف 5 گزینه¬ای لیکرت دربارۀ سیاست¬های بخش، نظرخواهی شد. پاسخ¬های این خبرگان، پس از انجام آزمون لازم برای تعیین تناسب آن‌ها برای تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی (با استفاده از نرم¬افزارهای اس.پی.اس.اس و لیزرل) تحلیل گردید. به اتکای نتایج، چهارچوبی متشکل از سیاست¬های اقتصادی – حمایتی، سیاسی – امنیتی، توسعه – بازاریابی و فرهنگی ارائه شد که می¬تواند برای سیاست-گذاری¬های آتی (به‌ویژه برنامۀ پنج¬ساله ششم توسعۀ اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی) و رسیدن به اهداف سند چشم¬انداز 1404 مورد استفاده قرار گیرد. یافته¬ها هم‌چنین نشان می‌دهد که از نظر خبرگان در فرآیند تدوین سیاست¬های گردشگری، سیاست¬های توسعه – بازاریابی دارای بالاترین اولویت هستند. در این تحقیق اولویت اهمیت شاخص¬های هر یک از سیاست¬های پیشنهادی گردشگری نیز مشخص گردیده است.
پرونده مقاله
