گردشگری، فعالیتی پیچیده و چند بعدی است و برنامه¬ریزی برای توسعه آن نیازمند سازگاری و همسویی اقدامات در سطوح مختلف تصمیم¬گیری است. توسعۀ گردشگری، زمانی امکان¬پذیر است که اقدامات عملی در مقیاس محلی با سیاست¬گذاری کلان در مقیاس ملی و روندهای در حال گذار در مقیاس جهانی در چکیده کامل
گردشگری، فعالیتی پیچیده و چند بعدی است و برنامه¬ریزی برای توسعه آن نیازمند سازگاری و همسویی اقدامات در سطوح مختلف تصمیم¬گیری است. توسعۀ گردشگری، زمانی امکان¬پذیر است که اقدامات عملی در مقیاس محلی با سیاست¬گذاری کلان در مقیاس ملی و روندهای در حال گذار در مقیاس جهانی در یک جهت قرار گیرند. این پژوهش بر آن است تا اثرات مقیاس¬های محلی، ملی و جهانی را بر توسعه گردشگری در استان کردستان در غرب ایران بررسی نماید و سپس با تعیین مهمترین مقیاس اثرگذار بر توسعه گردشگری در محدوده مورد مطالعه، مهمترین عواملی را که در مقیاس¬های سه گانه فوق منجر به وضعیت عدم توسعه گردشگری در این مکان شده است، شناسایی کند. پژوهش حاضر از نوع کاربردی و روش تحقیق در آن توصیفی - تحلیلی است و شیوۀ گردآوری داده¬ها نیز اسنادی و پیمایشی است. فرض اصلی تحقیق این است که مقیاس ملی با توجه به ماهیت بینابینی خود، بیشترین اثرگذاری را بر عدم توسعه گردشگری دارد و عوامل سیاسی که لزوماً درون حوزه گردشگری قرار نمی¬گیرد، مهمترین دلایل عدم توسعه گردشگری در استان کردستان به حساب می¬آید. یافته¬های کتابخانه¬ای و میدانی تحقیق هر دو فرضیه تحقیق را مورد تأیید قرار می¬دهد. بدین معنی که مقیاس¬های ملی، جهانی و محلی به ترتیب بیشترین اثرات را بر بهوجود آمدن وضعیت موجود داشته و «ضعف زیرساخت¬های حملونقل» و «وجود رویکرد امنیتی و سیاسی نسبت به جامعه محلی» در مقیاس محلی، «دیدگاه سیاسی و دینی ایدئولوژیک نسبت به سیاستگذاری گردشگری» در مقیاس ملی و «روابط تیره سیاسی میان ایران و کشورهای غربی» در مقیاس جهانی، مهمترین عوامل عدم توسعه گردشگری در استان کردستان است.
پرونده مقاله
