گسترش¬ صنعت¬ گردشگري علاوه بر ابعاد¬ مثبت می¬تواند ابعاد¬ منفی بسیاری نیز در زمینه¬های -اقتصادی، اجتماعی- فرهنگی و زیست¬محیطی در ¬پی داشته باشد. مقاله حاضر با استفاده از روش تحلیل ساختاری، به مرور و تجزیه و تحلیل پژوهش¬های ¬پیشین و نظرات کارشناسان پرداخته است. هدف ¬اصل چکیده کامل
گسترش¬ صنعت¬ گردشگري علاوه بر ابعاد¬ مثبت می¬تواند ابعاد¬ منفی بسیاری نیز در زمینه¬های -اقتصادی، اجتماعی- فرهنگی و زیست¬محیطی در ¬پی داشته باشد. مقاله حاضر با استفاده از روش تحلیل ساختاری، به مرور و تجزیه و تحلیل پژوهش¬های ¬پیشین و نظرات کارشناسان پرداخته است. هدف ¬اصلی این مقاله شناسايي و اولويت¬بندي اثرات ¬مثبت¬و¬منفی¬گردشگری¬ در ¬مقياس ملی و در جریان روند توسعه گردشگری ايران است. این اثرات شامل اثرات اقتصادی (افزایش درآمد، ایجاد اشتغال، افزایش هزینه¬های زندگی، ایجاد تورم و¬ غیره)، اثرات اجتماعی- فرهنگی (افزایش مشارکت و سرمایه اجتماعی، احیای ارزش¬های محلی، افزایش شکاف اجتماعی، مصرف¬گرایی و ¬غیره) و اثرات زیست¬محیطی (بهبود کیفیت محیط، ترویج معماری سبز، کاهش سطح سرانه¬های طبیعی، کاهش ظرفیت تحمل فیزیکی و غیره) است. به منظور تجزیه¬و¬تحلیل داده¬ها از تحلیل سیستمی در محیط نرم¬افزار Micmac استفاده شده است. پژوهش حاضر ضمن ارائه و تنظیم مهم¬ترین عوامل تأثیرگذار و تأثیرپذیر در ابعاد اقتصادی، زیست¬محیطی و اجتماعی- فرهنگی، حاکی از آن است که برای رسیدن به یک سیستم پایدار در گردشگری توجه به اثرات منفی تأثیر¬گذار به ویژه در حوزه زیست¬محیطی در درجه اول اهمیت قرار دارد و در مرحله دوم می¬باید بر کاهش اثرات دو وجهی و ریسک به جهت غیرقابل پیش بینی بودن، تمرکز شود.
پرونده مقاله