تحول دیجیتال و تأثیر آن بر روند کسبوکارهای گردشگری
محورهای موضوعی : مطالعات اجتماعی و گردشگری، جامعه شناسی گردشگریسید مجتبی محمود زاده 1 * , فاطمه ایزدی یزدان آبادی 2 , طاهره آشتیانی 3 , علی اصغر حیدری 4
1 - مدیریت و حسابداری دانشگاه علامه طباطبائی
2 - دانشگاه علامه طباطبائی
3 - دانشگاه علامه طباطبائی
4 - دانشگاه علامه طباطبائی
کلید واژه: گردشگری, تحول دیجیتال, کسبوکار گردشگری, تحول دیجیتال در گردشگری,
چکیده مقاله :
امروزه گردشگری یکی از محورهای تأثیرگذار توسعه، بهویژه توسعه اقتصادی در سراسر جهان بوده و از سیاستهای اصلی دولتها برای رونق کسبوکارهای پایدار، اشتغال و کارآفرینی میباشد. نامگذاری سال 2018 توسط سازمان جهانی جهانگردی با عنوان «گردشگری و تحول دیجیتال» نشان از اهمیت موضوع تحول دیجیتال و تأثیر آن بر رشد پایدار صنعت گردشگری است. با توجه به تأثیر تحول دیجیتال بر تمامی ابعاد زندگی بشر، ازجمله سفر و گردشگری، سازمانها و کسبوکارهای گردشگری چارهای جز انطباق خود با محیط پویا و متغیر کنونی ندارند. این پژوهش که به دنبال یافتن تأثیر تحول دیجیتال بر کسبوکارهای گردشگری بوده، به لحاظ روش، توصیفی- پیمایشی، به لحاظ نوع، کاربردی و به لحاظ داده، کمی است. جامعه آماری، کارکنان کسبوکارهای گردشگری واقع در شهر تهران و نمونه آماری، 385 پرسشنامه با روش نمونهگیری در دسترس تعیین گردید. از نرم افزار اسپیاساس 24 و اسمارت پیالاس2 برای تجزیه و تحلیل دادهها استفاده شد. طبق یافتهها میانگین وضعیت تحول دیجیتال بر تمامی شاخصهای موجود در مدل بیشتر از حد متوسط است. با استفاده از آزمون تی تکنمونهای وضعیت کلی نقش تحول دیجیتال بر کسبوکارهای گردشگری ارزیابی شد که بیشتر شاخصهای 25 گانه دارای میانگینی بالای 4 بوده و این به معنای تأثیر تحول دیجیتال بر تمامی ابعاد سازمانهای گردشگری و ایجاد تغییراتی در کسبوکارهای گردشگری میباشد. آزمون تحلیل واریانس فریدمن بیانگر وجود تفاوت معنادار بین میانگین رتبهای مؤلفههای تحول دیجیتال در بخش گردشگری است و بیشترین تأثیر بر بهسازی آموزش و توسعه منابع انسانی میباشد؛ بنابراین سرمایهگذاری بیشتر در جذب و پرورش نیروی انسانی متناسب با این تحولات ضروری میباشد.
As an influential basis of development worldwide, especially economic development, tourism currently lies at the center of the world governments’ main policies in job creation, entrepreneurship, and promoting sustainable businesses. On the other hand, by naming the year 2018 as “Tourism and Digital Revolution', the World Tourism Organization clearly indicates the significance of the digital revolution and its influence on the sustainable growth of the tourism industry. Considering the influence of the digital revolution on all aspects of human life, including travel and tourism, businesses and organizations involved in tourism have no other choice but to adapt themselves to the current dynamic and ever-changing environment. Therefore, this applied descriptive-survey research sought to examine the effects of the digital revolution on tourism businesses using a quantitative approach. The population of the study comprised the staff of tourism businesses working in Tehran city, among whom 385 people were selected via random sampling. The required data were collected through a questionnaire administered to the participants of the study, which were then analyzed using the SPSS24 and Smart-PLS2 software. The study’s findings indicated that the rate of digital revolution status was above average in terms of all the indices included in the study’s conceptual model. Moreover, the overall role of the digital revolution in tourism businesses was assessed using a single sample T-test. Accordingly, the average rate of most of the twenty-five indices investigated in the study was found to be greater than 4, indicating the influence of the digital revolution on all aspects of tourism organizations which may bring about some changes in tourism businesses. On the other hand, Friedman's variance analysis test revealed a significant difference between the mean ranks of digital revolution components in tourism, with its greatest influence being on human resources training and development. Therefore, it seems necessary to invest in employing and training human resources that can deal with such developments.
بیگدلی؛ محمد، داودی؛ رسول، کمالی؛ نقی، انتصار فومنی؛ غلامحسین. (1397). «شناسایی ابعاد و مولفههای بهسازی منابع انسانی در آموزش و پرورش به منظور ارائه یک مدل مفهومی». فصلنامه پژوهشهای مدیریت منابع انسانی دانشگاه جامع امام حسین (ع). سال دهم. شماره 2 (شماره پیاپی 32). تابستان 1397. ص 75-101.
حیدری؛ عمران، ثمری؛ داود، موسیخانی؛ مرتضی، بیشمی؛ بهار. (1398). «بینالمللیسازی در خانه» راهبردی نوین برای توسعه و رونق کسبوکارهای گردشگری». مدیریت کسبوکارهای بینالمللی. سال دوم. شماره 2. تابستان 1398. ص 143-117.
داوري، علی؛ رضازاده، آرش. (1392). «مدلسازي معادلات ساختاري با نرمافزارPLS». تهران: سازمان انتشارات جهاد دانشگاهی.
دعایی؛ حبیب الله، قوامی؛ علیرضا. (1386). «گردشگری الکترونیکی». نشریه مدیریت بررسیهای بازرگانی. شماره 23. صص 67_58.
سلطانینژاد؛ مهدیه و وثوقی؛ لیلی. (1394). «بررسی ظرفیتهای کارآفرینی در گردشگری (مورد مطالعه: استان کرمان)». همایش ملی فرهنگ. گردشگری و هویت شهری. مشهد.
شامی زنجانی؛ م. (1396). «روندهای نوین و چالشهای جدی تحول دیجیتال در سازمانها». اجلاس مدیران تحول دیجیتال کشور. تهران: دانشکده مدیریت دانشگاه تهران.
قیدر؛ یاسمن، شامی زنجانی؛ مهدی. (1399). «الگوی عوامل مؤثر بر شکلگیری تجربه دیجیتال کارکنان». فصلنامه مطالعات منابع انسانی. 10(3). 50-23.
کاویانیزاده؛ احسان، وحیدی منفرد؛ امین. (1399). «تحول دیجیتال در کسب¬وکار: زنجیره تأمین دیجیتالی». همایش ملی بهبود و بازسازی سازمان و کسب¬وکار. تهران.
لوافان؛ امیر مسعود، گندم کار؛ امیر. (1398). «تحول دیجیتال و بررسی زیرساختها و نگرشها بر مبنای فروش آنلاین در گردشگری (مورد مطالعه: هتلها و آژانسهای مسافرتی شهر اصفهان)». فصلنامه جغرافیایی فضای گردشگری. سال هشتم. شماره 31.
مرادی؛ محمود. (1394). «آشنایی با صنعت گردشگری». سازمان انتشارات جهاد دانشگاهی. چاپ اول.
نجفی توهخشکه؛ پری، آزادی؛ سیامک. (1391). «اهمیت ترویج کارآفرینی در صنعت گردشگری». کنفرانس ملی کارآفرینی و مدیریت کسبوکارهای دانشبنیان. دانشگاه مازندران.
نوری؛ مژگان، شاه حسینی؛ محمدعلی، شامی زنجانی؛ مهدی، عابدین؛ بابک. (1398). «طراحی چارچوب مفهومی رهبری تحول دیجیتال در سازمانهای ایرانی». مدیریت و برنامهریزی در نظامهای آموزشی. دوره 12. شماره 2 (پیاپی 23). صص 243_211.
Ab Hamid, M. R., Sami, W., & Sidek, M. M. (2017, September). Discriminant validity assessment: Use of Fornell & Larcker criterion versus HTMT criterion. In Journal of Physics: Conference Series (Vol. 890, No. 1, p. 012163). IOP Publishing.
Abbasian Fereidouni, M. & Kawa, A., (2019). Dark Side of Digital Transformation in tourism, Asian Conference on Intelligent Information and Database Systems.pp 510-518.
Baldini, G., Barboni, M., Bono, F., Delipetrev, B., Duch Brown, N., Fernandez Macias, E., & Nepelski, D. (2019). Digital Transformation in Transport, Construction, Energy, Government and Public Administration.
Balula, A., Moreira, G., Moreira, A., Kastenholz, E., Eusébio, C., & Breda, Z. (2019). Digital transformation in tourism education. Tourism in South East Europe..., 5, 61-72.
Bertschek, Irene, Jorg Ohnemus & Steffen Viete.”The ZEW ICT Survey 2002 to 2015: Measuring the Digital Transformation in German Firms” Jahrbucher fur Nationalokonomie und Statistik, 238.1, 2018: 87-99.
Borouji Hojeghan, Samira, Nazari Esfangareh. (2011). Digital economy and tourism impacts. Influences and challenges, Procedia Social and Behavioral Sciences 19 (2011) 308–316.
Brown, B. Sikes, J. Willmott, P. (2013). Bullish on Digital:McKinsey Global Survey Results, Insights Publ., http://www.mckinsey.com
Ciara Heavin & Daniel J. Power (2018).Challenge for Digital Transformation-towards a conceptual decision support guide for managers, Journal of Decision Systems, 27: sup1, 38-45.
Cooper, R. A, (2004), Public police and human resource development. Seminar of 19 th, November, 1-18.
Corluka, G., Mikinac, K., & Milenkovska, A. (2016). Classification of tourist season in costal tourism. UTMS Journal of Economics, 7(1), 71-83.
Cuomo, M. T., Tortora, D., Foroudi, P., Giordano, A., Festa, G., & Metallo, G. (2021). Digital transformation and tourist experience co-design: Big social data for planning cultural tourism. Technological Forecasting and Social Change, 162, 120345.
Demir, O. (2019). Digital skills, organizational behavior and transformation of human resources: a review. Ecoforum Journal, 8(1).
Elbert C. & C.H. Duarte, (2018). Digital Transformation, in IEES Software, vol.35, no.4, pp. 16-21.
Fesenmaier, D. R., & Xiang, Z. (Eds.). (2016). Design science in tourism: Foundations of destination management. Vienna: Springer.
Fichman, R.G., Dos Santos, B.L. & Zhiqiang (Eric) Zheng. (2014). Digital Innovation as a Fundamental and Powerful Concept in the Information Systems Curriculum. MisQuarterly, 38(2), 329-343.
Frankiewicz, B., & Chamorro-Premuzic, T. (2020). Harward Business Review [hbr.org]
Friedman, M. (1937). The use of ranks to avoid the assumption of normality implicit in the analysis of variance. Journal of the American statistical association, 32(200), 675-701.
Frolova, V. B., Avramenko, G. M., Beskorovaynaya, A., Shelygov, A. V., & Matyunina, O. E. (2019). Digital economy in the management system of tourism enterprises. Journal of Environmental Management & Tourism, 10(6 (38)), 1345-1350.
Gallo, P., Dobrovič, J., Čabinová, V., Pártlová, P., Straková, J., & Mihalčová, B. (2021). Increasing the Efficiency of Enterprises in Tourism Sector Using Innovative Management Methods and Tools. Social Sciences, 10(4), 132.
Geevarathna, & Shyam, R. (2018). Digital Transformation Trends and Challenges in Hospitality and Tourism, Journal of Emerging Technologies and Innovative Research. 5(2).
George, B., & Paul, J. (2020). Digital transformation in business and society. New York, NY: Springer International Publishing.
Guryanova, A. V., Krasnov, S. V., & Frolov, V. A. (2020). Human transformation under an influence of the digital economy development. In Digital Transformation of the Economy: Challenges, Trends and New Opportunities (pp. 140-149). Springer, Cham.
Henriette, Emily; Feki, Mondher; and Boughzala, Imed. (2016). Digital Transformation Challenges. MCIS 2016 Proceedings.33.
Henseler, J. R. (2009). The use of partial least squares path modeling in international marketing. Advances in International Marketing , 277 - 319.
Hess, T., Matt, C., Benlian, A., & Wiesböck, F. (2016). Options for formulating a digital transformation strategy. MIS Quarterly Executive, 15(2).
https://www.eghtesadonline.com
Hulland, J. (1999). Use of partial least squares (PLS) in strategic management research: A review of four recent studies. Strategic management journal, 195-204
Kayumovich, K. O. (2020). The highlight priorities for the development of digital tourism in Uzbekistan. International scientific review, (LXIX), 61-62.
Loonam, J., Eaves, S., Kumar, V. and Parry, G. (2018). Towards Digital Transformation: Lessons learned from traditional organizations, Strategic Changes, Vol.27, No.2, pp. 101-109.
Martínez-Morán, P. C., Fernández-Rico Urgoiti, J. M., Díez, F., & Solabarrieta, J. (2021). The Digital Transformation of the Talent Management Process: A Spanish Business Case. Sustainability, 13(4), 2264.
Marx, S., Flynn, S., & Kylänen, M. (2021). Digital transformation in tourism: Modes for continuing professional development in a virtual community of practice. Project Leadership and Society, 2, 100034.
Mensah, J.K (2015), A “coalesced framework” of talent management and employee performance For further research and practice, International Journal of Productivity and Performance Management, Vol. 64, No. 4, pp. 544-566.
Meyers, M. Ch., Woerkom, M. V., & Dries, N. (2013.) Talent-Innate or acquired? Theoretical considerations and their implications for talent management. Human Resource Management Review, 23, 305–321.
Mitroulis, D., & Kitsios, F. (2019, September). Evaluating digital transformation strategies: A MCDA analysis of Greek tourism SMEs. In Proceedings of the European Conference on Innovation and Entrepreneurship, ECIE (Vol. 2, pp. 667-676).
Nirmal Kumar, B. (2016). Digital Revolution in the Mauritian Public Service: A Human Resource Development Perspective in Two Unrelated Companies. International Journal of Novel Research in Interdisciplinary Studies, Vol. 3, Issue 5, pp: (1-10).
NOVIANTI, N., & ILONA, D. (2022). TOURISM GOVERNANCE: VILLAGE-BASED TOURISM CRITERIA IN INDONESIA. GeoJournal of Tourism & Geosites, 41(2).
Okumus, F.(2021). Talent Management in the New Normal of Hospitality and Tourism. International Journal of Contemporary Hospitality Management.
Pencarelli, T. (2020). The digital revolution in the travel and tourism industry. Information Technology & Tourism, 22(3), 455-476.
Pesonen, J. (2020). Management and Leadership for Digital Transformation in Tourism. Handbook of e-Tourism, 1-34.
Power, B. (2018). Digital Transformation through Saas Multiclouds, IEEE Cloud Computing, vol. 5, no. 3, pp. 27-30.
Rhama, B. (2020). The human resource policy of tourism in Indonesia. Opción, 36(26), 3142-3162.
Simić, I., & Matović, I. M. (2018, May). Digital Transformation in the Function of Improving the Competitiveness of the Republic of Serbia in the Tourism Sector. In Tourism International Scientific Conference Vrnjačka Banja-TISC (Vol. 3, No. 1, pp. 374-389).
Soh, J. K. M. M. (2008). Human resource development in the tourism sector in Asia. Perspectives in Asian Leisure and Tourism, 1(1), 7.
Tribe, J., & Mkono, M. (2017). Not such smart tourism? The concept of e-lienation. Annala of Tourism Research, 66, 105-115.
Venkatraman, V. (2017). The Digitak Matrix: New Rules for Business Transformation through Technology. Life Tree Media.
Werthner, H., Alzua-Sorzabal, A., Cantoni, L., Dickinger, A., Gretzel, U., Jannach, D. Stangl, B. (2015). Future research issues in IT and tourism. Information Technology and Tourism, 15(1), 1-15.
Wetzels, M., Odekerken-Schröder, G., & Van Oppen, C. (2009). Using PLS path modeling for assessing hierarchical construct models: Guidelines and empirical illustration. MIS quarterly, 177-195.
Xiang, Z. & Fesenmaier, D. (2017). Big data analytics, tourism design and smart tourism. In Analytics in Smart Tourism Design: Concepts and Methods. Cham: Springer (pp.299-307).