تأثیر تجربه گردشگران درمانی بر وفاداری به برند مقصد مراکز درمانی شهر تهران
محورهای موضوعی : مطالعات اجتماعی و گردشگری، جامعه شناسی گردشگری
ابوالفضل تاج زاده نمین
1
*
,
مونا سلیمی
2
,
امیررضا تاج زاده نمین
3
1 - داشیار، گروه مدیریت جهانگردی، دانشکده مدیریت حسابداری،دانشگاه علامه طباطبایی تهران
2 - دانشجوی دکتری مدیریت گردشگری،دانشکده علوم گردشگری، دانشگاه علم و فرهنگ تهران
3 - دانشجوی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران
کلید واژه: گردشگر درمانی, ارزش ادراک شده, پرستیژ, برند مقصد, گردشگری پزشکی, تهران.,
چکیده مقاله :
گردشگری درمانی طی سال‌های اخیر رشد قابل توجهی داشته است. بیماران زیادی برای دریافت خدمات درمانی به کشورها و مقاصد دیگر سفر می‌کنند. تجربه مثبت گردشگران درمانی باعث وفاداری آنها به مقصد می‌شود. این وفاداری تحت تأثیر پرستیژ و شهرت مقصد و ارزش درک شده بیماران از برند مراکز درمانی می‌باشد. از آنجایی که شهر تهران دارای بیشترین و مجهزترین مراکز درمانی در کشور از جمله بیمارستان‌ها، کلینیک‌ها و مطب‌های تخصصی است. از این رو، هدف پژوهش بررسی تأثیر تجربه گردشگران درمانی بر وفاداری به مقصد با اثر میانجی پرستیژ و ارزش درک شده برند مقصد مراکز درمانی است. این پژوهش، کاربردی از نوع توصیفی -همبستگی است. جهت گردآوری اطلاعات، از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق گردشگران درمانی مراجعه‌کننده به مراکز درمانی منطقه یک شهر تهران می‌باشند که تعداد ۳۸۴ نفر به صورت در دسترس انتخاب شدند. تجزیه‌وتحلیل داده‌های جمع‌آوری شده با روش مدلسازی معادلات ساختاری، از نرم‌افزارهای اس پی اس اس 25 و اسمارت پی ال اس3 استفاده شده است. یافته‌ها نشان داد که تجربه گردشگران درمانی بر پرستیژ مقصد و ارزش درک شده و وفاداری به مقصد تأثیر مثبت و معناداری دارد. پرستیژ مقصد و ارزش درک شده بر وفاداری به مقصد تأثیر مثبت و معناداری دارد. ارزش آفرینی تحقیق، مؤلفه‌های تجربه گردشگران درمانی و وفاداری به مقصد می‌باشد. نتایج تحقیق بیانگر این است که با افزایش تجربه گردشگران درمانی، وفاداری به مقصد افزایش پیدا می‌کند. بنابراین باید به پرستیژ و ارزش درک شده برند مقصد مراکز درمانی اهمیت زیادی داده شود.
Medical tourism has considerably developed in recent years. Many patients travel to other countries to receive healthcare services. In this regard, medical tourists’ positive experiences of the services they receive make them loyal to the destination, being influenced by the prestige and reputation of the target destination and the patient’s perceived value of the healthcare centers’ brands. Therefore, as Tehran possesses the most advanced medical centers, including hospitals, clinics, and specialty clinics, this applied descriptive-correlational study sought to investigate the influence of medical tourists’ experience on destination loyalty, taking the intervening role of prestige and perceived value of the target medical centers’ brands into account. To this end, the required data were collected using a researcher-developed questionnaire. The population consisted of medical tourists who visited medical centers in District 1 of Tehran, out of whom 384 individuals were selected through convenience sampling. Finally, the collected data were analyzed via SPSS (Version 25) and Smart pls3 software using the Structural Equation Modeling. The study’s findings indicated that medical tourists’ experience exerted a positive significant influence on the destination’s prestige, perceived value, and loyalty. Moreover, it was found that the loyalty to the destination increased by an increase in medical tourists’ experience. Therefore, the prestige and perceived value of the destination’s medical centers must be greatly attended to.
اصانلو، بهاره، خدامی، سهیلا. (1390). سنجش کیفیت خدمات ادراک شده مشتریان با رویکرد حسگری بازار. مدیریت بازرگانی، 3(10)، 1-18.
بهاری، جعفر، کروبی، مهدی، جهانیان، منوچهر. (1399). بررسی نقش میانجی رضایت گردشگر در تأثیر کیفیت ادراک شده برند مقصد بر ارزش ویژه برند مقصد گردشگری ورزشی (مورد مطالعه: منطقه شمالی استان البرز). گردشگری و توسعه، 9 (2)، 79-96.
تیموری، ایرج، قانع‌زاده، صلاح الدین. (1399). بررسي عوامل مؤثر بر ارزش ويژه برند خدمات درماني شهر تبريز و تأثیر آن در وفاداري گردشگران سلامت. فصلنامه گردشگري شهري، 7 (1)، 161-171.
جعفری، وحیده، نجارزاده، محمد، کیانی فیض آبادی، زهره. (۱۳۹۶). بررسی عوامل مؤثر در ارزش ویژۀ برند مقصد گردشگری موردمطالعه: شهرستان سوادکوه. برنامه‌ریزی و توسعۀ گردشگری، 6 (20)، 75-93.
رضایی حاجی‌آبادی، جواد، محمدشفیعی، مجید، کاظمی، علی. (1399). تأثیر تجربه گردشگر مقصد گردشگری بر خلق مشترک ارزش با تمرکز بر نقش میانجی عشق به برند مقصد. فصلنامه علمی پژوهشی مدیریت برند، 7 (24)، 2-31.
صادقی، محسن، غفاری چراتی، موسی، دادخواه، روزیتا، یتقوبی بیجاربنه، بهرام، جعفری، مهدی، شهبازی، باقر. (1392). ارزیابی تأثیر کیفیت کارکردی، کیفیت فنی و تصویر ذهنی بر رضایتمندی مشتریان در هتل‌های 3، 4 و 5 ستاره در سطح شهر مشهد. فصلنامه مدیریت، 10(97)، 29-46.
عباسی، عباس، رستم‌پور شهیدی، نیایش، بازیارحمزه خانی، اسماعیل. (1396). شکل‌گیری وفاداری به مقصد با تجربه مقصد، تصویر مقصد و رضایت از مقصد. كاوشهای مديريت بازرگاني، 9 (17)، 175-196.
محمدشفیعی، مجید، طبائیان، ریحانه السادات، توکلی، هدی. (1397). تأثیر تجربه خاطره‌انگیز از مقصد گردشگری در عشق به برند مقصد با نقش میانجی هویت‌یابی مشتری با برند: مطالعه گردشگران اصفهان. گردشگری و توسعه، 7 (3)، 127-141.
نجارزاده، محمد، ابراهیمی، سیدعباس، گلستانه، رضوان. (۱۳۹۸). استفاده از برند گردشگری برای ایجاد انگیزۀ سفر با نقش میانجی. مطالعات مدیریت گردشگری، 14(45)، 166-139.
Agapito, D., Valle, P., & Mendes, J. (2014). The sensory dimension of tourist experiences: Capturing meaningful sensory-informed themes in Southwest Portugal‖. Tourism Management, 4(2), 224- 237
Ahn, J., Lee, C. K., Back, K. J., & Schmitt, A. (2019). Brand experiential value for creating integrated resort customers’ co-creation behavior. International journal of hospitality management, 81, 104-112.
Andersson, T. D., Mossberg, L., & Therkelsen, A. (2017). Food and tourism synergies: Perspectives on consumption, production and destination development. Scandinavian Journal of Hospitality and Tourism, 17(1), 1-8.
Andrades, L., & Dimanche, F. (2017). Destination competitiveness and tourism development in Russia: Issues and challenges. Tourism management, 62, 360-376.
Aro, K. Suomi, K. & Saraniemi, S. (2018). Antecedents and consequences of destination brand love: A case study from Finnish Lapland. Tourism Management, 6 7, 7 1- 8 1.
Assiouras, I., Skourtis, G., Giannopoulos, A., Buhalis, D., & Koniordos, M. (2019). Value co-creation and customer citizenship behavior. Annals of Tourism Research, 78, 102742.
Bastida, U., & Huan, T. C. (2014). Performance evaluation of tourism websites' information quality of four global destination brands: Beijing, Hong Kong, Shanghai, and Taipei. Journal of Business Research, 67(2), 167-170.
Boo, S., Busser, J. & Baloglu, S. (2009). A model of cus tomer-based brand equity and its application to multiple destinations. Tourism Management, 30(2), 219–231.
Butt, M. M., Yingchen, Y., Mohd-Any, A. A., Mutum, D. S., Ting, H., & Wei, K. K. (2018). Antecedents of consumer-based electronic retail brand equity: An integrated model. Asian Academy of Management Journal, 23(2), 69-99.
Chen, Y.C. King, B. & Lee, H. W. (2018). Experiencing the destination brand: Behavioral intentions of arts festival tourists. Journal of Destination Marketing & Management, (12), 61-67.
Chin, W. W. (1998). The partial least squares approach to structural equation modeling. Modern methods for business research, 295(2), 295-336.
Denizci Guillet, B., & Kucukusta, D. (2016). Spa market segmentation according to customer preference. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 28(2), 418-434.
Fornell, C., & Larcker, D. F. (1981). Evaluating structural equation models with unobservable variables and measurement error. Journal of marketing research, 18(1), 39-50.
Gim, T. H. (2018). Tourist satisfaction, image, and loyalty from an interregional perspective: An analysis of neighboring areas with distinct characteristics. Sustainability, 10(4), 1283.
González, M. E. A., Comesaña, L. R., & Brea, J. A. F. (2007). Assessing tourist behavioral intentions through perceived service quality and customer satisfaction. Journal of business research, 60(2), 153-160.
Han, H., & Hyun, S. S. (2018). Medical hotel program and perceived value: Impacts on medical tourist’s intention to revisit and revisit a hospital. Tourism Management, 64, 424-432.
Han, H., & Ryu, K. (2009). The roles of the physical environment, price perception, and customer satisfaction in determining customer loyalty in the restaurant industry. Journal of Hospitality & Tourism Research, 33(4), 487-510.
Hensler, J., Ringle, C. M., & Sinkowics, R. R. (2009). Structural Equation Modeling in International Marketing with Partial Least Squares Path Modeling. Advances in International Marketing, 20, 277-319.
Heung, V. C., Kucukusta, D., & Song, H. (2010). A conceptual model of medical tourism: Implications for future research. Journal of Travel & Tourism Marketing, 27(3), 236-251.
Jennings, G. (2006). Perspectives on quality tourism experiences. Quality Tourism Experiences. Oxford: Butterworth-Heinemann, 1-21.
Kang, S., Lee, G., Kim, J., & Park, D. (2018). Identifying the spatial structure of the tourist attraction system in South Korea using GIS and network analysis: An application of anchor-point theory. Journal of Destination Marketing & Management, 9, 358-370.
Kaushal, V., Sharma, S., & Reddy, G. M. (2019). A structural analysis of destination brand equity in mountainous tourism destination in northern India. Tourism and Hospitality Research, 19(4), 452-464.
Kruger, L. M. (2018). Brand loyalty: Exploring self-brand connection and brand experience. Journal of Product & Brand Management. https://doi.org/12.1128/JPBM-27-2216-1281.
Lee, Joohyun. & Graefe, Alan. R. & Burns, Robert. C. (2004) Service quality, satisfaction, and behavioralintention among forest visitors, Journal of Travel & Tourism Marketing, 17(1), 73- 82.
Lenzen, M., Sun, Y. Y., Faturay, F., Ting, Y. P., Geschke, A., & Malik, A. (2018). The carbon footprint of global tourism. Nature climate change, 8(6), 522-528.
Li, X., Pan, B., Zhang, L., & Smith, W. W. (2009). The effect of online information search on image development: Insights from a mixed-methods study. Journal of Travel Research, 48(1), 45-57.
Lin, Y., Chalip, L., & Green, B. C. (2017). Support of Politicians for the 2016 Olympic Games in Rio de Janeiro. Journal of Sport Management, 31, 115-118.
Meleddu, M., Paci, R., & Pulina, M. (2015). Repeated behaviour and destination loyalty. Tourism Management, 50, 159-171.
Page, S. J. & Connell, J. (2006). Tourism a Modern Synthesis (2nd Ed.). London: Thomson Learning.
Panjaitan, F. A. B. K., & Panjaitan, H. (2021). Customer value is reviewed in terms of customer relationship learning and customer engagement: Evidence from banking industry. Accounting, 7(1), 89-94.
Prahalad, C. K., and Ramaswamy, V. (2004). Co-creation experiences: The next practice in value creation. Journal of Interactive Marketing, 18(3), 5-14.
Rodríguez-Molina, M. A., Frías-Jamilena, D. M., Del Barrio-García, S., & Castañeda-García, J. A. (2019). Destination brand equity-formation: Positioning by tourism type and message consistency. Journal of Destination Marketing & Management, 12, 114-124.
Ryu, K., Lee, H. R., & Gon Kim, W. (2012). The influence of the quality of the physical environment, food, and service on restaurant image, customer perceived value, customer satisfaction, and behavioral intentions. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 24(2), 200-223.
Severt, D., Wang, Y., Chen, P., & Breiter, D. (2007). Examining the motivation, perceived performance, and behavioral intentions of convention attendees: Evidencefrom a regional conference. Tourism Management, 28(2), 399–408.
Suess, C., Baloglu, S., & Busser, J. A. (2018). Perceived impacts of medical tourism development on community wellbeing. Tourism Management, 69, 232-245.
Sun, C., Cheng, L., & Ma, J. (2018). Travel time reliability with boundedly rational travelers. Transportmetrica A: transport science, 14(3), 210-229.
Uslu, A., Durmuş, B., & Kolivar, B. K. (2013). Analyzing the Brand Equity of Turkish
Airlines Services: Comparing the Japanese and Turkish Perspectives. Procedia –
Social and Behavioral Sciences, 99, 446–454.