نقش تفسیر در تعامل بین سیاست¬ومیراث فرهنگی¬درجهت توسعه گردشگری فرهنگی جمهوری اسلامی ایران
محورهای موضوعی : مطالعات اجتماعی و گردشگری، جامعه شناسی گردشگری
محمدرضا صالحی پور
1
*
,
اکبر پورفرج
2
,
سید مجتبی محمود زاده
3
,
احمد گل محمدی
4
1 - دانشگاه علامه طباطبایی
2 - دانشگاه علامه طباطبایی
3 - مدیریت و حسابداری
4 - دانشگاه علامه طباطبایی
کلید واژه: تفسیر, سیاست, میراث فرهنگی, تعامل, گردشگری فرهنگی ,
چکیده مقاله :
توسعه گردشگری فرهنگی به تعامل مؤلفه‌های بسیاری بستگی دارد. سیاست اجزاء و فرایند گردشگری فرهنگی را تحت تأثیر خود قرار می‌دهد و میراث فرهنگی منبع سازنده گردشگری فرهنگی است و بنابراین این دو به تعامل بالایی برای موفقیت گردشگری فرهنگی نیاز دارند. دراین‌میان تفسیر یک میانجی تعامل‌ساز بین سیاست و میراث فرهنگی است که درجهت این تعامل می‌تواند نقش‌های مختلفی ایفا کند. ازاین‌منظر این مقاله درنظر داشته تا به بررسی نقش‌های تفسیر به‌عنوان عاملی تعامل‌ساز بین سیاست و میراث فرهنگی بپردازد و جایگاه این نقش‌ها را در این تعامل‌سازی مشخص نماید تا درنهایت گردشگری فرهنگی کشور بتواند از آن منتفع شود. به‌این‌منظور و برای تعیین این نقش‌های بالقوه با استفاده از ادبیات مرتبط و همچنین نظرات خبرگان واجد شرایط، نقش‌های مذکور شامل تداعی‌بخشی به هویت مکانی سایت‌های تاریخی، عبرت‌گرفتن از آثار و تاریخ گذشتگان، تغییر نظر سیاست‌مداران نسبت به میراث فرهنگی، تقویت هویت ملی، حفاظت از روح و کالبد مکان‌های تاریخی، نزدیک‌تر کردن ذینفعان مکان‌های تاریخی به یکدیگر، مقابله با نژادپرستی و قوم‌پرستی، ازبین بردن کج‌فهمی‌ها و بدفهمی‌های تاریخی، نزدیک‌تر شدن فرهنگ‌های مختلف به یکدیگر و تقویت فهم متقابل بین سیاست‌مداران و مردم، استخراج شدند. سپس در بخش میدانی تحقیق، با استفاده از روش دلفی فازی، اجماع نظرات خبرگان در مورد اولویت نقش‌های مذکور مشخص شد. نتایج این تحقیق نشان داد که بیشترین اجماع خبرگان درخصوص نقش‌های بالقوه تفسیر در تعامل بین سیاست و میراث فرهنگی، در زمینه تداعی‌بخشی به هویت مکانی سایت‌های تاریخی، تقویت هویت ملی و حفاظت از روح و کالبد مکان‌های تاریخی نمود یافته است.
The development of cultural tourism depends on the interaction of a wide variety of factors. On the other hand, considering the fact that the process of cultural tourism is influenced by Politics and that cultural heritage is regarded as a constructive source for cultural tourism, it could be argued that the success of cultural tourism is contingent upon the interaction of Politics and cultural heritage, between which interpretation can act as an intervening factor to establish such an interaction, playing different roles in this regard. This study, therefore, sought to investigate the functions of interpretation as a factor that establish an interaction between politics and cultural heritage and identify the status of such functions in this regard to help the IRI’s cultural tourism benefit from them. To this end, such potential functions were identified by reviewing the related literature and analyzing the qualified experts’ opinions as follows: recalling the spatial identity of historical sites, learning from the ancestors’ works and history, altering the politicians' attitudes towards cultural heritage, strengthening national identity, preserving the historical sites’ structure and spirit, bringing the stakeholders of historical sites closer to each other, fighting against racism and ethnocentrism, correcting historical misunderstandings, converging different cultures, and developing mutual understanding between politicians and the public. Moreover, the surveying phase of the study identified the aggregate opinions of experts concerning the priority of the aforementioned functions using the fuzzy Delphi method. The study’s results revealed that recalling the spatial identity of historical sites, strengthening national identity, and preserving the historical sites’ structure and spirit were those potential functions of interpretation in the interaction between politics and cultural tourism in which the experts had the highest consensus.
احمدی، نسیبه. (1388). «معرفی و نقد روش دلفی». کتاب ماه علوم اجتماعی. شماره 22. 100- 108
آذر، احمد و فرجی، حمید (1389). علم مدیریت فازی. تهران: مهربان نشر
تیموثی، دالن (1394). میراث فرهنگی و گردشگری. ترجمه اکبر پورفرج، طاهره آشتیانی، ژاله هاشم زاده و منا اکبری. تهران: مهربان نشر
جعفری، نیلوفر و غلامعلی منتظر. (1387) . «استفاده از روش دلفی فازی برای تعیین سیاست‌های مالیاتی کشور». پژوهش‌های رشد و توسعه پایدار. سال هشتم. شماره اول. 1-23
حشمت زاده، محمد باقر. (1395). مسائل اساسی علم سیاست. تهران: کانون اندیشه جوان
خرمشاد، محمدباقر. (1392). «تحول و تطور علم سیاست در آمریکا و فرانسه». فصلنامه پژوهش‌های راهبردي سیاست. سال دوم. شماره ششم . 9-37
دال، رابرت. (1364). تجزیه و تحلیل جدید سیاست. ترجمه حسین ظفریان. تهران: نشر مترجم
دشتی، محمد. (1381). ترجمه نهج‌البلاغه. قم. موسسه فرهنگی تحقیقاتی امیرالمؤمنین
دوورژه، موریس. (1386). اصول سیاست. ترجمه ابوالفضل قاضی. تهران. نشر علمی و فرهنگی
رضائیان، علی. (1379). مبانی سازمان و مدیریت. تهران: سمت
سید جوادین، رضا. (1364). برنامه ریزی نیروی انسانی. تهران. دانشکده مدیریت دانشگاه تهران
عالم، عبدالرحمن. ( 1373). بنیادهاي علم سیاست. تهران: نشر نی
هیوود، اندرو. (1391). سیاست. ترجمه عبدالرحمن عالم. تهران: نشر نی
Ablett, P. G., & Dyer, P. K. (2009). Heritage and hermeneutics: towards a broader interpretation of interpretation. Current Issues in Tourism, 12(3): 209-233.
Álvarez-García, J., Maldonado-Erazo, C. P., Río-Rama, D., de la Cruz, M., & Castellano-Álvarez, F. J. (2019). Cultural heritage and tourism basis for regional development: mapping of scientific coverage. Sustainability, 11: 1-21
Ashworth, G. J., Graham, B and Tunbridge, J. E (2007). Pluralising Pasts: Heritage, Identity and Place in Multicultural Societies. London: Pluto
Australia Icomos. (1999). Charter for the conservation of places of cultural significance (the burra charter). Canberra: international council of monuments and sites.
Balcar, M. & Pearce, D. (1996). Heritage tourism on the west coast of New Zealand. Tourism Management, 17 (3). 203–212.
Besculides, A., Lee, M.E. & McCormick, P.J. (2002). Residents’ Perceptions of the cultural benefits of tourism. Annals of Tourism Research. Vol. 29, No. 2. 303–319.
Buhalis, D. & Costa, C. (2006). Tourism Business Frontiers: Consumers, products and industry. Burlington: Butterworth-Heinemann.
Bui, H. T., & Lee, T. J. (2015). Commodification and politicization of heritage: Implications for heritage tourism at the Imperial Citadel of Thang Long, Hanoi (Vietnam). Austrian Journal of South-East Asian Studies. 8(2). 187-202.
Bujdosó, Z., Dávid, L., Tőzsér, A., Kovács, G., Major-Kathi, V., Uakhitova, G., ... & Vasvári, M. (2015). Basis of heritagization and cultural tourism development. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 188: 307-315.
Cambridge dictionary (2020). Meaning of politics in English. Retrieved from https://dictionary.cambridge.org/ dictionary/English/politics.
Chang, K-L. (2015). A hybrid program projects selection model for nonprofit TV stations. Mathematical Problems in Engineering. 1-10.
Chen, G., and Huang, S. (2017). Understanding Chinese cultural tourists: Typology and profile. Journal of Travel & Tourism Marketing, 35(2): 162–177.
Chenari, M. (2009). Hermeneutics and theory of mind. Phenomenology and the Cognitive Sciences. vol. 8. 17-31.
Cheng, C.H. & Lin, Y. (2002). Evaluating the best main battle tank using fuzzy decision theory with linguistic criteria evaluation. European Journal of Operational Research. 142.174-186.
Continenza, R., Redi, F., & Trizio, I. (2017). Heritage interpretation: a tool for conservation, protection and management of environmental and cultural heritage. Scientific Research and Information Technology. 7(1). 39-44.
Drummond, S (2001). Introduction to quality, In: Drummond, S and Yeoman, I (Eds.). Quality Issues in Heritage Visitor Attractions, oxford: Butterworth-Heinemann
Dumbraveanu, D., Craciun, A., & Tudoricu, A. (2016). Principles of interpretation, tourism and heritage interpretation-the experience of Romanian museums. Human Geographies--Journal of Studies & Research in Human Geography, 10(1): 59-75
Easton, D. (1979). A Framework for Political Analysis. Chicago: University of Chicago Press.
Ghurchian, N. (1994). The First International Terminology of Curriculum as Referential Dictionary. Tehran: The Institute for Research and Planning in Higher Education.
Goeldner, C. R., & Ritchie, J. B. (2009). Tourism: principles, practices, philosophies. New Jersey: John Wiley & Sons.
Häder, M. & Häder, S. (1995). Delphi und Kognition spsychologie: Ein Zugang zur. Theoretischen Fundierung der Delphi- Methode. In: ZUMA-Nachrichten 37(19).
Hall, C.M and MacArthur, S (1996). Heritage Management in Australia and New Zealand: The Human Dimension. Australia: Oxford University
Hall, D (2017). Bringing Geopolitics to Tourism. In: Hall, D (Eds.). Tourism and Geopolitics: Issues and Concepts from Central and Eastern Europe. Boston: CABI
Henderson, J. C. (2002). Tourism and politics on the Korean Peninsula. The Journal of Tourism Studies, 13(2), 16-27.
Hitchcock, M and King, V. T (2003). Discourses with the past: Tourism and heritage in South-East Asia. Indonesia and the Malay World, 31(89): 3-15
Hsueh, S.L. (2013). A Fuzzy Logic Enhanced Environmental Protection Education Model for Policies Decision Support in Green Community Development. The Scientific World Journal, 1-8
Kaufman, T.J (1999). A STUDY OF THE MOTIVATIONS BEHIND HERITAGE SITE SELECTION IN THE UNITED STATES. DOCTOR OF PHILOSOPHY in Hospitality and Tourism Management. Virginia Polytechnic University
Keeney, S., Hasson, F. & McKenna, H.P. (2001). A critical review of the Delphi technique as a research methodology for nursing. Internatinal Journal of Nursing Study, 38(2), 195-200.
Lennon, J. J & Tiberghien, G. (2020). Kazakhstan Gulag heritage: Dark tourism and selective interpretation. International Journal of Tourism Research. 22(3). 364-374.
Liu, Y and Lin, H.W (2021). Construction of Interpretation and Presentation System of Cultural Heritage Site: An Analysis of the OldCity, Zuoying. Heritage, 4: 316–332.
Long, C. & Sweet, J. (2006). Globalization, nationalism and World Heritage: Interpreting Luang Prabang. South East Asia Research, 14 (3). 445–469.
Loulanski, T (2006). Cultural Heritage in Socio-Economic Development: Local and Global Perspectives. Environments, 34 (2): 51-69
Loulanski, T., and Loulanski, V. (2011). The sustainable integration of cultural heritage and tourism: A meta-study. Journal of Sustainable Tourism, 19(7): 837–862.
Manoliadis, O. G. Pantouvakis, J. P. & Christodoulou, S. E. (2009). Improving Qualifications‐based Selection by use of the Fuzzy Delphi Method. Construction Management and Economics, 27(4). 373-384.
McKercher, B., Ho, P. S. Y & DuCros, H. (2004). Attributes of popular cultural attractions in Hong Kong. Annals of Tourism Research. Vol. 31. No. 2. 393–407.
McLean, F (1998). Museums and the construction of national identity: A review. International Journal of Heritage Studies, 3(4), 244-252
Mullen, P. (2003). Delphi: myths and reality. Journal of Health Organisation and Management. 17(1). 37-52.
Murry, T. J., Pipino, L. L., & Gigch, J. P. (1985). A pilot study of fuzzy set modification of Delphi. Human Systems Management. 5(1). 76-80.
NOWACKI, M. (2012). HERITAGE INTERPRETATION. Akademia Wychowania Fizycznego.
Nowacki, M. (2021). Heritage Interpretation and Sustainable Development: A Systematic Literature Review. Sustainability, 13, 4383.
Pavličìć, J. (2016). Dissonant heritage and promotion of tourism in the case of Serbian medieval monuments in Kosovo. Journal of Tourism and Cultural Change, 14(3). 189-205.
Popescu, L., Nita, A & Iordache, C. (2020). Place Identity, Urban Tourism and Heritage Interpretation: A Case Study of Craiova, Romania. Journal of Balkan and Near Eastern Studies, 22 (6).1-12.
Prentice, R. (1993). Tourism and Heritage Attraction. London: Routledge.
Reisinger, Y., & Steiner, C (2006). Reconceptualising Interpretation: The Role of Tour Guides in Authentic Tourism, Current Issues in Tourism, 9(6): 481-498
ROBINSON, M and SMITH, M (2006). Politics, Power and Play: The Shifting Contexts of Cultural Tourism. In: ROBINSON, M and SMITH, M (Eds.). Cultural Tourism in a Changing World: Politics, Participation and (Re) presentation. Ontario: CHANNEL VIEW
Šešić, M. D., & Mijatović, L. R. (2014). Balkan dissonant heritage narratives (and their attractiveness) for tourism. American Journal of Tourism Management, 3(1B). 10-19.
Sharpley, R (1993). Tourism and Leisure in the Countryside. Huntington: ELM
Sharpley, R., and Telfer, D. J. (2015). Tourism and development: Concepts and issues. Toronto: CHANNEL VIEW
Sima, C. (2017). Communist heritage representation gaps and disputes, International Journal of Tourism Cities. Vol. 3. No. 3 .210-226.
Su, R., Bramwell, B., Whalley, P. A (2018). Cultural political economy and urban heritage tourism. Annals of Tourism Research, 68: 30-40.
Timothy, D. J. (2007). The Political Nature of Cultural Heritage and Tourism: Critical Essays. Oxon: Ashgate
Timothy, D. J. (2011). Cultural and heritage tourism: an introduction. Newyork: Channel view.
Timothy, D.j & Boyd, S. (2006). Heritage tourism in the 21st century: Valued traditions and new perspectives. Journal of Heritage Tourism. 1(1): 1–16.
Timothy, D. J & Nyaupane, G. P. (2009). Cultural Heritage and Tourism in the Developing World (A regional perspective). Abington: Routledge.
Timothy, D. J., & Prideaux, B. (2004). Issues in heritage and culture in the Asia Pacific region. Asia Pacific Journal of Tourism Research. 9(3). 213-223.
UNESCO (2007). Tourism at Cultural Heritage Sites in Asia: Cultural Heritage Specialist Guide Training and Certification Programme for UNESCO World Heritage Sites. 4th Edition.
UNWTO (2018). Tourism and Culture Synergies. Madrid: United Nations World Tourism Organization.
UNWTO. (2019). Tourism Highlights (2019 Edition (.Madrid: united nation world tourism organization.
Wang, Y-J., Wu, Ch., Yuan, J (2010). Exploring Visitors' Experiences and Intention to Revisit a Heritage Destination: The Case for Lukang, Taiwan. Journal of Quality Assurance in Hospitality and Tourism, 11(3): 162-178
Wu, G.-D., Liao, S.-K., Chiu, C.-H., & Chang, K.-L. (2013). New product development projects selection for Taiwanese century-old businesses. Life Science Journal. 10(3). 1152-1161.