برآورد ارزش اقتصادي منطقه توریستی موگرمون شهرستان لنده
محورهای موضوعی :
ایمان دانائی فر
1
(کارشناس ارشد اقتصاد کشاورزی، پژوهشگر جهاد دانشگاهی واحد استان کهگیلویه و بویر احمد. )
مهرداد مهدی زاده
2
(اقتصاد)
کلید واژه: ارزش تفریحی#ارزش­, گذاری مشروط#هزینه سفر فردی#موگرمون#لنده,
چکیده مقاله :
با توجه به ضرورتي كه در اجراي طرح هاي توسعه گردشگري در مناطق تفرج گاهي مختلف وجود دارد، ارزیابی منافع حاصل از آن ها ضروري است. در اين تحقيق براي ارزش گذاري اقتصادي منطقه توریستی موگرمون شهرستان لنده، از روش های ارزش گذاری مشروط و هزینه سفر فردی استفاده شده است. برای این منظور، تعداد 400 پرسش نامه در تابستان و پاییز 1398 در منطقه توریستی موگرمون توسط بازدیدکنندگان تکمیل گردید، نتایج روش ارزش گذاری مشروط نشان داد که میانگین تمایل به پرداخت هر فرد برای بازدید از این مکان 6752 ریال و ارزش تفریحی براي هر خانواده معادل 44/288.445 ريال در سال بوده است. نتایج روش هزینۀ سفر فردی نیز نشان داد که ارزش تفریحی این مکان 1.328.670.000 ریال برآورد شده است. مقایسه این دو روش نشان می دهد ارزش تفریحی این مکان در روش هزینه سفر فردی بیشتر برآورد شده است.
Due the importance to implement tourism development projects in different recreational areas, it is necessary to assess the benefits of such projects. The purpose of the current study was to estimate the economic value of Mogarmon tourist area in Lendeh town using conditional economic valuation and individual travel cost approaches. To this end, 400 questionnaires were completed by visitors of the Mogarmon recreational area during summer and autumn seasons in 2019. The results of the Contingent valuation method indicated that the average willingness to pay for each person to visit this location was 6752 Rials and the recreational value for each family was 288445/44 Rials per year. Moreover, the results of the travel cost method for individual travel also suggested that the recreational value of this location was estimated equal to 1062936000 Rials. Comparing these two methods showed that the recreational value of this recreational area was overestimated in the individual travel costs method, because from the of visitors' viewpoint, the use of this recreational location is considered as a public net commodity and the individuals don't exactly express their willingness to pay so that the cost of each household for recreation in this location is far higher than the stated inclination.
آسافو، آجایی. (1381). اقتصاد محیط زیست برای غیر اقتصاددانان. ترجمه سیاوش دهقانیان و زکریا فرج زاده، انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد.
ارباب، حمیدرضا؛ محمدی، تیمور و اسفندیار، حسین. (1392). تعیین ارزش تفرجگاهی تنگه‌ی واشی و آبشار ساواشی شهرستان فیروزکوه. فصلنامه مدلسازی اقتصادی. دوره 7، شماره 24. صص1-18.
ارباب، حمیدرضا. آماده، حمید. عبداللهی، جاسم. (1397). برآورد ارزش تفریحی باغ گیاه شناسی ارم با استفاده از روش ارزشگذاری مشروط. فصلنامه مطالعات مدیریت گردشگری، دوره 13، شماره 41، صص157-190.
امامي ميبدي، علي؛ قاضي، مرتضي. (1387)، برآورد ارزش تفريحي پارك ساعي در تهران با استفاده از روش ارزشگذاري مشروط (CV). پژوهشهاي اقتصادي ایران. 12 (36). صص187-202.
امیر نژاد، حمید؛ عطائی سلوط، کمال. (1390). ارزش گذاری اقتصادی منابع زیست محیطی. جلد اول. ساري: آواي مسيح.
اميني، عباس و زينب شهبازي (1394). برآورد ارزش تفريحي جنگل هاي بلوط شهرستانهاي سيروان و چرداول با استفاده از روش ارزشگذاري مشروط. فصلنامه برنامهريزي فضايي. دوره5، شماره1. صص27-47.
امینی پارسا، وحید؛ شهابینیا، امیر رضا؛ جعفری، حمید رضا؛ کرمی، امید و عزیزی، علی. (1395). برآورد ارزش حفاظتی رودخانه لیقوان چای با استفاده از روش ارزشگذاری مشروط. دو فصلنامه پژوهشهای محیط زیست. دوره 6، شماره12. صص 173-182.
حیاتی، باب اله؛ حسین زاده، جواد؛ صالح نیا، منور. (1390). برآورد ارزش تفریحی پارک فدک شهرستان خوی به روش هزینه سفر فردی، اولین کنفرانس اقتصاد شهری، مشهد، دانشکده فردوسی، 2 و 3 آذرماه 1390.
خوش اخلاق، رحمان؛ صفائی فرد، سید وحید و ورشوساز، بهناز. (1393). ارزشگذاری اقتصادی سایت های تفریحی با استفاده از رویکرد هزینه سفر انفرادی تک منظوره؛ مطالعه موردی: سایت دربند تهران. فصلنامه علوم اقتصادی. دوره 8، شماره27. صص107-126.
دانایی فر، ایمان؛ نعمتی، مرتضی؛ محمدی فتح آباد، هادی و مریم محتشم پور.(۱۳۹۵). برآورد ارزش تفریحی منطقه توریستی موگرمون با استفاده از روش ارزشگذاری مشروط(CVM)، اولین کنفرانس ملی علوم جغرافیا، اردبیل، موسسه حامیان زیست اندیش محیط آرمانی.
سیاهی سرابی، آیدا؛ فلسفیان، آزاده و حبیب زاده، نادر. (1397). برآورد ارزش تفرجی چشمه آب گرم شابیل با استفاده از روش ارزشگذاری مشروط (CVM). فصلنامه علوم و تکنولوژی محیط زیست. دوره 20، شماره3. صص159-169.
شرزهای، غلامعلی؛ مرادی، امید و گلی، یونس. (1392). برآورد ارزش خدماتی – تفریحی گردشگاه طاق بستان کرمانشاه به روش هزینه سفر فردی. دو فصلنامه علمی تخصصی اقتصاد توسعه و برنامهریزی. سال 2، شماره2. صص 96-80.
قنبری، ابوالفضل و هاشمی امین، سمیرا. (1396). تخمین تمایل به پرداخت بازدیدکنندگان و گردشگران دریاچه زریبار و بررسی عوامل موثر بر آن با استفاده از روش ارزشگذاری مشروط (CVM). فصلنامه جغرافیا و آمایش شهری- منطقهای. سال7، شماره25. صص187-202.
کرمی، رقیه و امیری، میثم. (1393). ارزشگذاری تفرجگاهی چاه نیمه زابل به روش هزینه سفر فردی. فصلنامه علوم و مهندسی محیط زیست. سال 1، شماره 3. صص 67-59.
کياني سلمي، صدیقه. (1395). برآورد ارزش تفريحي و شناسايي عوامل مؤثر بر تمايل به پرداخت پاركهاي طبيعي شهري به روش ارزشگذاري مشروط (CVM). فصلنامه مطالعات مدیریت شهری. دوره8، شماره 26. صص 31-42.
منصوری، معصومه؛ باده یان، ضیاء الدین؛ عادلی، کامرا و ابرای واجاری، کامبیز. (1394). برآورد ارزش تفرجی منطقۀ جنگلی حسن گاویار با استفاده از روش ارزشگذاري مشروط و روش هزینۀ سفر فردي. مجلۀ جنگل ایران. سال7، شماره4. صص521-507.
اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهرستان لنده (1397).
Anderson, D.M. (2010). Estimating the economic value of ice climbing in Hyalite Canyon: an application of travel cost count data models that account for excess zeros. Journal of Environmental Management. 91: 1012-1020.
Asafu, J.A. (2005). Environmental Economics for Non-economists: Techniques and Policies for ustainable Development, World Scientific Publishing Company.
Baral, N., Stern, M. J., & Bhattarai, R. (2008). Contingent valuation of ecotourism in annapurna conservation area, Nepal: Implications for sustainable park finance and local development. Ecological Economics, 66, 218 -227.
Costanza, R., D`Arge, R., De Groot, R., Grasso, M., Hannon, T., Limburg, K., et al. (1997). The value of the world's ecosystem services and natural capital. Nature. 387, 253-260.
Curtis, J. A. (2003). Demand for water-based leisure activity, Journal of Environmental planning and Management . 46 (1): 65-77.
Dehlavi, A & Adil, I. H.( 2011). Valuing the Recreational Uses of Pakistan Wetlands:An Application of the Travel Cost Method, South Asia Network for Development and Environmental Economics (SANDEE), Working Paper, no: 11-58.
Deng, J.,& Pierskalla, C. (2013). Using contingent valuation to estimate the willingness of tourist to pay for urban forest: a study in Savanah, Goergia.Urban Forestry, Urban Greening 278: 275-282.
Earnhart , D. (2003). Do travel cost models value transportation properly?. Transportation Research Part D Transport and Environment. 8, 397-414.
Fleming, C.M. ,& Cook, A. (2008). The Recreational Value of Lake McKenzie, Fraser Island: An Application of the Travel Cost Method. Tourism Management, 29: 1197-1205
Freeman, A. M. (1993). The measurement of environmental and resource values: Theory and methods. RFF Press,437p.
Guo, Z., Xiao, X., Gan, Y., & Zheng, Y. (2001). Ecosystem fanctions, Servicices and their Values-A case study in Xingshan county of China. Ecological Economics. 38:141-145.
Hanley, N., Shogren, J., & White, B. (1997). Environmental economics: in theory and practice. Macmillan Press LTD. 451p.
Howarth, R. B.(2003). Discountting and Sustainability: Towards Reconciliation. International Journal of Sustainable Development, 6 (1): 87-97.
Lee, C. (1997). Valuation of nature-based tourism resources using dichotomous choice contingent valuation method, Tourism Management, 18 (8): 587-591
Lee C,& Han S .(2002). Estimating the use and preservation values of national parks tourism resources using a contingent valuation method, Tourism Management, 23: 531-540.
Lehtonen E, Kuluvainen J, Pouta E,& Rekola M, Li C .(2003). Non-market benefits of forest conservation in southern Finland, Environmental Science and Policy, 6: 195-204.
Majumdar, S. Deng, J. Zhang, Y.,& Pierskalla, C. (2011). Using contingent valuation to estimate the willingness of tourists to pay for urban forests: A study in Savanah, Georgia. Urban foresty & urban greening, 10, pp: 275-280.
Negi, J. (2004). International Tourism and travel (conception and principle). Chand publishing, New Dehli, India.
Ortaçeşme, V. Őscan, B., & Karagűsel, O. (2002). An Estimation of the Recreational Use Value of Kursunlu Waterfall Nature Park by the Individual Travel Cost Method, Turkish Journal of Agricultural Forestry, No.26, pp.57-62.
Pascoe S., Doshi A., Dell Q., Tonks M.,& Kenyon R. (2014). Economic value of recreational fishing in Moreton Bay and the potential impact of the marine park rezoning. Tourism Management,41:53-63.
Powe ,N. A.,& Willis, K. G. (1996). Benefits received by visitors to heritage sites: A case study of wark worth castle, Leisure Studies, 15: 259- 275.
Reynisdottir, M., Song, H. & Agrusa, J. (2008). Willingness to Pay entrance fees to natural attractions: AnIcelandic case study. Tourism Management. 29:1076-1083.
Sharpley, R (2002). Rural tourism and the challenge of tourism diversification. Tourism Management. No. 23.
Shrestha R.K., Seidl A.F.,& Moraes A.S. (2002). Value of recreational fishing in the Brazilian Pantanal: a travel cost analysis using count data models. Ecological Economics, 42:289-299.
Turner R.K., Pearce D.W., & Bateman, I.(1993). Environmental Economics: An Elementary Introduction. 1st edition only. Baltimore: Johns Hopkins UP. 76p.
Vaze, P. (1998). System of environment and economic accounting (SEEA). Chapter 13, London: ONS, U.K. 58p.