عوامل مؤثر بر سرمایه گذاری در مناطق نمونه گردشگری استان تهران (مورد مطالعه: مناطق نمونه گردشگری شهرستان شمیرانات)
محورهای موضوعی :
حمید ضرغام بروجنی
1
(دانشیار گروه مدیریت جهانگردی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران)
محمود ضیائی
2
(استاد گروه مدیریت جهانگردی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران)
سعید عنبرستانی
3
(دانشجوی دکتری گروه مدیریت جهانگردی، دانشکده مدیریت و حسابداری،دانشگاه علامه طباطبایی، تهران )
کلید واژه: مناطق نمونه گردشگری, سرمایه گذاری خصوصی, عوامل بازدارنده, عوامل پیش برنده,
چکیده مقاله :
مناطق نمونه گردشگری از مهم ترین منابع مطرح برای توسعه صنعت گردشگری هستند. بررسی وضعیت مناطق نمونه گردشگری استان تهران نشان می دهد که علی رغم تصویب 29 منطقه نمونه گردشگری در این استان، هیچکدام از مناطق مذکور به بهره برداری نرسیده است. با توجه به لزوم اهمیت سرمایه گذاری در این مناطق، تحقیق حاضر در پی شناسایی عوامل پیش برنده و بازدارنده مؤثر بر سرمایه گذاری در مناطق نمونه گردشگری استان تهران (مناطق نمونه گردشگری شهرستان شمیرانات) است. این تحقیق بر اساس هدف کاربردی محسوب می‌شود. روش گردآوری داده ها پیمایشی و مبتنی بر پرسشنامه است. نتایج حاصل از تحلیل پرسشنامه ها نشان داد که عوامل بازدارنده و پیش برنده سرمایه گذاری در چهار بخش سیاست گذاری و تنظیم مقررات، مطالعات آماده سازی، تأمین و حمایت مالی و ارتقای دانش و ظرفیت سازی بخش بندی می شوند. بالاترین میانگین در قسمت عوامل بازدارنده مربوط به ناهماهنگی بین دستگاه‌های اجرایی، فقدان مقررات زمان پاسخگویی دستگاه‌های ذی صلاح صدور مجوز، ریسک تورم، عدم تربیت مدیران و کارکنان آموزش دیده؛ و در بخش عوامل پیش برنده بالاترین میانگین مربوط به عوامل واگذاری مناطق نمونه گردشگری به افراد واجد صلاحیت، لزوم انجام مطالعات جامع ریسک قبل از تصمیم برای واگذاری پروژه، ایجاد صندوق‌های حمایتی و توسعه‌ای بخشی به منظور تجهیز منابع پایدار برای اعطای تسهیلات و ...، همکاری و استقبال جامعه محلی از سرمایه گذاران است.
Tourism regions are among the most important resources for the development of the tourism industry. The status of Tehran province’s tourism regions shows that while twenty-nine tourism regions have been designated in the province, none of them are operationalized. Therefore, considering the significance of investment in such regions, this study sought to identify the factors involved in promoting and/or hindering investments in tourism regions of the province (those located in Shemiranat city). To this end, the required data for this applied survey study were collected via a questionnaire. According to the results of the study, the factors mentioned above could be divided into four categories: “policy and regulations”, “preparatory studies”, “financial support”, and “knowledge promotion and capacity building”. In this regard, the highest mean among the inhibiting factors belonged to the disharmony between executive bodies, lack of regulations regarding the time required for the issuance of relevant permits by the competent authorities and organizations, the risk of inflation, and lack of well-trained managers and employees. As for the success factors, the highest mean was related to factors such as submitting the management of tourism regions to qualified people, the necessity of conducting comprehensive risk studies before deciding to hand over the project, creating support and development funds to provide sustainable resources for granting loans and facilities and fostering cooperation between the local community and investors.
اميرعضدي، طوبي، و شريعت پناهي، مجيد ولي.(1389)، بررسي قوت ها، ضعف ها، فرصت ها و تهديدهاي گردشگري در شهرستان شميرانات، فصلنامه علمي پژوهشي جغرافياي انساني،2(4)،167-185.
امینی،علیرضا،خوش سپهر،زهرا،یوسفی زیبا. (1398). شناسایی عوامل پیش برنده و بازدارنده توسعه گردشگری ورزشی در حوزه کارکردی دولت (مورد مطالعه:وزارت ورزش و جوانان). فصلنامه مطالعات مدیریت دولتی ایران.( 2 )،69-90.
بدري، سيدعلي، و ياري حصار، ارسطو.(1388)، انتخاب مناطق نمونة گردشگري با استفاده از روش AHP ، نمونة موردي: استان کهکیلويه وبويراحمد، فصلنامة تحقيقات جغرافيايي،24(4)، 55- 84.
سعیده زرآبادی، زهرا سادات، و عبداله، بهار. (1393). ارزیابی عوامل مؤثر در توسعه صنعت گردشگری منطقه آزاد چابهار با بهره گیری از روش فرایند تحلیل شبکه ای (ANP). نشریه علمی پژوهشی انجمن علمی معماری و شهرسازی ایران، (6)،37-48.
سازمان برنامه و بودجه کشور. (بی تاریخ).شناسايي و اولویت‌بندی عوامل بازدارنده و پیش‌برنده مؤثر بر پیاده‌سازی مشارکت عمومی- خصوصی در پروژه‌های زیرساختی کشور. معاونت امور اقتصادی و هماهنگی برنامه و بودجه. امور بنگاه‌ها، شوراها و توسعه مشارکت‌های مردمی.منتشر شده به صورت آنلاین.
سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان تهران. سند توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی شهرستان شمیرانات 1396-1400.(1396). تهران: سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان تهران.
سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری. (1394). شیوه نامه ساماندهی مناطق نمونه گردشگری. تهران: سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کشور.
سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، دفتر مناطق نمونه گردشگری. (1389). مجموعه دستورالعمل ها، قوانین و مقررات مناطق نمونه گردشگری. معاون سرمایه گذاری و طرح های سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری.
دانایی فر، حسن،دلخواه، جلیل، کیانی، پریسا (1396). شناسایی و اولویت بندی موانع توسعه مشارکت بخش خصوصی- دولتی. فصلنامه چشم انداز مدیریت بازرگانی. (33)،29-49.
رحماتی، ولی، و عباسیان، حمیدرضا .(1397). تحلیلی بر عوامل بازدارنده پیاده سازی الگوی مشارکت عمومی- خصوصی در ایران. فصلنامه علمی تخصصی مهندسی و مدیریت ساخت.(9)،15-23.
ضرغام بروجنی، حمید.(1391، بهمن)، تهران، شهري جذاب براي برنامه ریزان توسعه گردشگری، مجله الکترونیکی علم گردشگری. بازیابی شده در 3/7/1398، از http://www.tourismscience.ir/index.php/2012-05-27-11-08-39/603-tehran-attraction-tourism
فرقاندوست حقیقی، کامبیز، رضوانی، علی اصغز، هاشمی سلیمانی، سیدهادی.(1388). بررسی موانع توسعه سرمایه گذاری بخش خصوصی در صنعت جهانگردی ایران. پژوهشنامه حسابداری مالی و حسابرسی. ( 4 )،129-154.
قادری، اسماعیل، مرادی قشلاقی، فاطمه، و حسین جانی، فاطمه. (1394). آسیب شناسی طرح های توسعه مناطق نمونه گردشگری. مجموعه مقالات همایش یک میلیارد گردشگر یک میلیارد فرصت (ص ص 153-177).تهران: دانشگاه علامه طباطبایی.
کاویانپور، گلشن، حسینی، سیدمصطفی، و کلانتربنادکی، فرشته السادات. (1395). آسیب شناسی طرح¬های جامع مناطق نمونه گردشگری ایران از منظر توسعه پایدار، دومین کنفرانس علمی پژوهشی افق های نوین در علوم جغرافیا و برنامه ریزی، معماری و شهرسازی ایران. دریافت شده از: https://civilica.com/doc/442451/
کشتیبان، یاسر، صبحیه، محمدحسین، دانایی فرد، حسن، دانش جعفری، داوود (1395). چارچوب موفقیت چند سطحی در پروژه های مشارکت بخش عمومی- خصوصی. مجله علمی و پژوهشی مهندسی صنایع و مدیریت. (1)، 127-138.
موحد، علی، و ملکان، جواد. (1393) راهبردهای توسعه گردشگری بخش رودبار قصران شهرستان شمیرانات با استفاده از تکنیک QSPM. مجله جغرافیا و برنامه ریزی محیطی. (4)،163-186.
نجفی، غلامرضا، و ملکان، یوسفعلی. (1393)؛ مشارکت عمومی-خصوصی یا PPP: راهبردی نو برای تأمین مالی پروژه های زیربنایی. مرکز آموزش و تحقیقات راه آهن.(271)، 1-6.
نوروزی، محمد، عاشری، محمدرضا، بلادیان، سیدمصطفی (1394). عوامل حیاتی موفقیت در پیاده سازی پروژه های مشارکت عمومی- خصوصی در حوره انرژی جمهوری اسلامی ایران (مورد مطالعه: صنعت برق). فصلنامه بهبود مدیریت، (29)،83-108.
Buso, M., Marty, F., Tra Tran, P.( ۲۰۱۷). Public-Private Partnerships from Budget Constraints: Looking for Debt Hiding? International Journal of Industrial Organization. (51), 56-84.
Chan, D. W. M., Chan, A. P. C., and Lam, P. T. I. (2006). A feasibility study of the implementation of public-private partnership (PPP) in Hong Kong, Proceedings CIB W89 International Conference on Building Education and Research, 10-13 April, 2006, Hong Kong.
Chan, A. P. C, Lam, P. T. I., Chan, D. W. M., Cheung, E., and Ke, Y. (2010). Potential Obstacles to Successful Implementation of Public-Private Partnerships in Beijing and the Hong Kong Special Administrative Region. Journal of Management in Engineering, 26(1): 30-48.
Ismail, S., Ajija, S. A. (۲۰۱۱). Critical Success Factors for Public Private Partnership (PPP) Implementation in Malaysia, Bandung, Indonesia.
Maseko, M.(2014). Analysis of critical success factors for public-private partnerships in infrastructure development in South Africa. The 6th International Platinum Conference, ‘Platinum–Metal for the Future’, The Southern African Institute of Mining and Metallurgy, 2014.
Osei-Kyei, R.,Chan, A.p.c.( ۲۰۱٥). Review of studies on the Critical Success Factors for Public–Private Partnership (PPP) projects from ۱۹۹۰ to ۲۰۱۳. International Journal of Project Management. (33)6,1335-1346.
Sani, M., Sani, A., Ahmed, U. (2018). Exploring Factors Affecting Implementation of Public Private Partnership Housing Projects in Bauchi State, Nigeria. Path of Science. (4). 7001-7005.
Shi, S., Chong, H.Y., Liu, L., Ye, X.(۲۰۱٦). Examining the Interrelationship among Critical Success Factors of Public Private Partnership Infrastructure Projects. Journal of Sustainability. 8(12) 1-20.
Teo, P., Bridge, A.J.( ۲۰۱٦). Crafting an efficient bundle of property rights to determine the suitability of a Public‐Private Partnership: A new theoretical framework. International Journal of Project Management. (35)3,269-279.
Van den Hurk, M., Verhoest, K.( ( ۲۰۱٦. On the fast track? Using standard contracts in public-private partnerships for sports facilities: A case study. Sport Management Review (20) 2, 226-239.
Zayyanu, M., Johar, F. (۲۰۱۷). Measuring the success of public-private partnership projects: a conceptual framework. Journal of Built Environment, Technology and Engineering (۲.),۹۸-۹۰.
Zhang, X. (2005). Critical Success Factors for Public-Private Partnerships in Infrastructure Development. Journal of Construction Engineering and Management - J CONSTR ENG MANAGE-ASCE. (3).1- 131.
World Trade Organization (WTO), Economic Research and Statistics Division.Barkas, Panagiotis & Honeck, Dale & Rubio, Ester.( 2020). International trade in travel and tourism services: Economic impact and policy responses during the COVID-19 crisis, WTO Staff Working Papers ERSD-2020-11,
https://shemiran.ostan-th.ir بازدید 11/3/1400