تحلیل عاملهای تأثیرگذار بر شکلگیری برند گردشگری روستایی شهرستان کرمان
محورهای موضوعی :
علی اکبر عنابستانی
1
,
مرضیه پورجوپاری
2
*
,
علی خدادادی
3
1 - دانشگاه شهید بهشتی
2 - دانشگاه سیستان وبلوچستان
3 - دانشگاه سیستان وبلوچستان
کلید واژه: برند گردشگری# گردشگری روستایی#مدل‌هایFAHP وMABAC#شهرستان کرمان. ,
چکیده مقاله :
اصلی ترین عاملی که گردشگران بر اساس آن اقدام به تعیین مقصد گردشگری می کنند، تصویر ذهنی آنان از مکان‌های موردنظر است. بنابراین، مشکل اساسی نبود تصویر مناسب از این مسأله می باشد. به طوری که تصویر نامناسب منجر به محدود شدن سفر به این مناطق شده است. از این رو لزوم توجه به شکل گیری برند گردشگری اهمیت چشم گیری دارد. شهرستان کرمان در بین دیگر شهرستان‌های استان کرمان از لحاظ زیرساخت ها، امکانات و خدمات گردشگری در سطح پائینی قرار دارد. بر این اساس، هدف از انجام این پژوهش، بررسی عوامل مؤثر(محیطی، اجتماعی و اقتصادی) بر شکلگیری برند گردشگری در مناطق روستایی شهرستان کرمان است. برای جمع‌آوری اطلاعات از مطالعات اسنادی و در تحلیل تجربی از ابزار میدانی پرسشنامه استفاده گردید. بدین منظور عامل های اصلی و فرعی در چارچوب دو پرسشنامه جامعه میزبان(52نفر) و مقایسه هاي زوجی خبرگان(24نفر) تنظیم گردید. برای وزن دهی به عامل های اصلی و رتبه بندی روستاها از مدل‌های سلسله مراتبی فازی و ماباک استفاده شد. یافته های تحقیق حاکی از آن است که متأسفانه در حوزه برندسازی گردشگری به عامل های اقتصادی و اجتماعی توجه کافی نشده است. به نحوی که عامل محیطی با ضریب 676/0 دارای بالاترین وزن و عامل های اقتصادی و اجتماعی به ترتیب با ضریب 213/0 و 111/0 دارای کمترین وزن بوده اند. حال، مناطق روستایی این شهرستان در این زمینه ها با ضعف اساسی روبه رو هستند که با لحاظ نمودن یافته های این پژوهش می توان به برطرف ساختن نقاط ضعف و تقویت نقاط قوت متناسب با برند گردشگری پرداخت.
The mental image of target places is the most important factor that helps tourists determine their tourism destination, the lack of which may result in limited visits by tourists. Thus, paying attention to the formation of tourism brand is of great importance. Among different cities of Kerman Province, Kerman city is impoverished in terms of infrastructure, facilities, and tourism services. Therefore, this study aimed to investigate the influential factors (environmental, social, and economic) in the formation of the tourism brand in rural areas of Kerman city. The required data were collected through document analysis and questionnaires. To this end, the main and complementary factors were set within the framework of two questionnaires concerning the host community (52 persons) and a paired comparison with experts (24 persons). Fuzzy and MABAC hierarchical models were also used to weigh the main factors and rank the villages. The study found that the environmental factor had the highest weight with a coefficient of 0.676, and economic and social factors had the lowest weight with a coefficient of 0.213 and 0.111, respectively, indicating that enough attention has no been paid to economic and social factors in the field of tourism branding. This study's findings could help resolve the major weaknesses found in the city and reinforce its strengths concerning the tourism brand.
·
ابراهیمی، الهام؛ محمدی ساردو، مهسا و شجاع، علی. (۱۳۹۷). «واکاوی و تبیین پیامدهای شغلی و سازمانی بازاریابی داخلی». فصلنامه پژوهش‌های مدیریت منابع انسانی. 10 (3). 141-164.
بازیارحمزه خانی، اسماعیل. (۱۳۹۸). «بررسی تأثير رهبری تحولآفرین و بازاریابی داخلی بر رفتار کاری نابهنجار با توجه به نقش میانجی رفتار شهروندی سازمانی». پنجمین کنفرانس بینالمللی علوم مدیریت و حسابداری. تهران. مؤسسه آموزشی عالی مهر اروند و مرکز راهکارهای دستیابی به توسعه پایدار.
بهاري، جعفر؛ صالحي، صادق و بذله، مرجان. (1397). «تأثير تعهد مديريت در کيفيت خدمات بر رضايت شغلي کارکنان در صنعت هتلداري (مورد مطالعه: هتل‌های پنج ستاره شهر تبريز)». مطالعات اجتماعي گردشگري. بهار و تابستان. دوره 6. شماره 11. 56-27.
چهکندی نژاد، فائزه و حکیم پور، حسین. (۱۳۹۵). «تأثير بازاریابی داخلی بر رضایت شغلی کارکنان (مطالعه موردی بیمارستان‌های منتخب شهر بیرجند)». سومین کنفرانس بینالمللی تحقیق و توسعه در علوم انسانی. مدیریت و اقتصاد. تهران.
راسخ، کرامت الله و مصلح پور. (1391). «عوامل اجتماعی- اقتصادی مؤثر بر رضایتمندی شغلی (مدیران مدارس دولتی شیراز)». مطالعات جامعه‌شناسی. 5 (15). 77-61.
صحراگرد، محمد و شرج شریفی، آزیتا. (۱۳۹۷). «بررسی تأثير بازاریابی داخلی بر رضایت شغلی کارکنان (موردمطالعه: بانک پارسیان شهر تهران)». دومین کنفرانس بینالمللی مدیریت و سیستمهای فازی. ایوان کی. دانشگاه ایوان کی. مؤسسه بینالمللی مهد پژوهش ره پویان حقیقت.
طالبان، زهرا؛ سخائیان حاجی محمدی، پاشا و طالبان، فاطمه. (۱۳۹۴). «بررسی تأثير متغیر میانجی فرهنگ‌سازمانی بر بازاریابی داخلی و رضایتمندی کارکنان». کنفرانس بینالمللی مدیریت و علوم اجتماعی. دبی. مؤسسه مدیران ایدهپرداز پایتخت ویرا.
عبدالهي، محمد و قادرزاده، اميد. (1388). «هويت جمعي غالب كردها در كشورهاي ايران و عراق». نامه علوم اجتماعي. 17 (36). 25-1.
مرزی، وحید. (1396). «اولویت‌بندی انگیزه‌های گردشگران عراقی بازدیدکننده از شهر مقدس مشهد». دو فصلنامه مطالعات اجتماعی گردشگری. 5 (9( .125-149.
یزدی رمضانی مجرد، سارا؛ بهراد، مهناز و یزدی رمضانی مجرد، سعید. (۱۳۹۴). «بررسی تأثير بازاریابی داخلی بر رضایت شغلی و تعهد سازمانی کارکنان». کنفرانس بینالمللی مدیریت، اقتصاد و مهندسی صنایع. تهران.مؤسسه مدیران ایدهپرداز پایتخت ویرا.
Abzari, M., Ghorbani, H., & Madani, F. A. (2011). The effect of internal marketing on organizational commitment from market-orientation viewpoint in hotel industry in Iran. International Journal of Marketing Studies, 3(1), 147-155.
Ahmed, P. K., & Rafiq, M. (2003). Internal marketing issues and challenges. European Journal of Marketing,37(9), 1177-1186.
Arnett, D., German, S., & Hunt, S. (2003). The identity salience model of relationship marketing success: the case of nonprofit marketing. Journal of Marketing, 67, 89-105.
Barnes, B. R., Fox, M. T., & Morris, D. S. (2004). Exploring the linkage between internal marketing, relationship marketing and service quality: a case study of a consulting organization. Total Quality Management, 15(5/6), 593-601.
Bell, S. J., Mengüç, B., & Stefani, S. L. (2004). When customers disappoint: a model of relational internal marketing and customer complaints. Journal of the Academy of Marketing Science, 32(2), 112-116.
Bennett, T., & Carter, D. (2001). Culture in Australia: Policies, publics and programs, Cambridge, Cambridge University Press.
Bollen, K. A., & Long, J. S. (1993). Testing structural equation models, IN, SAGE, India.
Bowers, M. R., & Martin, C. L. (2007). Trading places redux: employees as customers, customers as employees. Journal of Services Marketing,21(2), 88-98.
Byza, O.A.U., Dörr, S.L., Schuh, S.C. Günter W. Maier. (2019). When Leaders and Followers Match: The Impact of Objective Value Congruence, Value Extremity, and Empowerment on Employee Commitment and Job Satisfaction. Journal of Business Ethics, 158,1097–1112.
Costantino, G., Magady, R. G., & Primavera, L. H. (2009). Congruence between culturally competent treatment and cultural needs of older Latinos. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 77 (5), 941-949.
Dahl, Andrew J; Peltier, James W. (2014). Internal Marketing and Employee Satisfaction and Loyalty: Cross-Cultural Scale Validation in Context of U.S. and German Nurses. Journal of Consumer Satisfaction, Dissatisfaction and Complaining Behavior, 27,43-53.
Gross, Hellen P. Rottler, Maren. (2019). Nonprofits’ Internal Marketing and Its Influence on Volunteers’ Experiences and Behavior: A Multiple Mediation Analysis. Nonprofit and Voluntary Sector Quarterly (NVSQ), 48 (2), 388-416.
Huang, Y. T., & Rundle-Thiele, S. (2013). Exploring internal marketing measurement, Working paper at Griffith University, Australia.
Hwang,W.-C. (2006). the psychotherapy adaptation and modification framework -application to Asian Americans. American Psychotherapy,61(7), 702-715.
Kelemen, M., & Papasolomou, I. (2007). Internal marketing: a qualitative study of culture change in the UK banking sector. Journal of Marketing Management, 23(7-8), 745-767.
King, C., & Grace, D. (2010). Building and measuring employee-based brand equity. European Journal of Marketing,44 (7), 938-971.
Mosahab, R., Mahamad, O., & Ramayah, T. (2011). Motivational orientation as an internal marketing tool in service training: a study of service delivery in a hospital. International Journal of Business and Management, 6(2), 93-100.
Naudé, P., Desai, J., & Murphy, J. (2003). Identifying the determinants of internal marketing orientation. European Journal of Marketing, 37(9), 1205-1278.
Paraskevas, A. (2001). Internal service encounters in hotels: an empirical study. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 13(6), 285-292.
Sadiku-Dushi, Nora. Léo-Paul Dana, Veland Ramadani, (2019), Entrepreneurial marketing dimensions and SMEs performance. Journal of Business Research,Vol (100), Pages 86-99.
Selma Kadic-Maglajlic, Nathaniel Boso, Milena Micevski. (2018). How internal marketing drive customer satisfaction in matured and maturing European market. Journal of Business Research, Volume 86, Pages 291-299.
Sommer, S. M., Bae, S. H., & Luthans, F. (1996). Organizational commitment across culture: the impact of antecedents on Korean employees. Human Relations, 49 (4), 977-993.
To, W.M. E.F. Martin, Billy T.W. Yu. (2015). Effect of management commitment to internal marketing on employee work attitude. International Journal of Hospitality Management, Volume 45, Pages 14-21.
Tsai, P. (2010). The diasporic identities of Taiwanese immigrants in Brisbane. Journal of Population Studies, 40, 91-155.
Ville, S. (2009). Marketing connections: insights into relationship marketing from the Australasian stock and station agent industry. Enterprise and Society 10(3), 423 - 48.
World Tourism Organization. (2012). "UNWTO World Tourism Barometer and statistical annex". November. In UNWTO World Tourism Barometer, 1-40.
Zampetakis, L. A., & Moustakis, V. (2007). Fostering corporate entrepreneurship through internal marketing e implications for change in the public sector. European Journal of Innovation, 10 (4), 413-433.
Zeybeka, A. Y., Brienb, M., & Griffith, D. A. (2003). Perceived cultural congruence’s influence on employed communication strategies and resultant performance: a transitional economy international joint venture illustration. International Business Review, 12 (4), 499-521.